HPV Λοίμωξη
Η μόλυνση από τον ιό HPV (Human Papiloma Virus) είναι πολύ διαδεδομένη. Υπολογίζεται ότι το 80 % του ανθρώπινου πληθυσμού θα μολυνθεί από κάποιο στέλεχος του ιού των ανθρώπινων κονδυλωμάτων κατά την διάρκεια της ζωής του.
Η μόλυνση από HPV συνήθως δεν προκαλεί συμπτώματα. Υπάρχουν περίπου 120 διαφορετικοί τύποι του ιού με μερικούς από αυτούς κυρίως τους 16 και 18 να είναι οι πιο επικίνδυνοι για την πρόκληση καρκίνου τραχήλου της μήτρας.
Στις νέες γυναίκες η μόλυνση ακόμη και από τους υψηλού κινδύνου ιούς HPV καταστέλεται από τον οργανισμό με αμυντικούς μηχανισμούς μέχρι και 90% μέσα σε 2 χρόνια. Σε ένα ποσοστό 10 – 20 % η μόλυνση θα προχωρήσει και θα αναπτυχθεί μια μεγαλύτερη βλάβη στον τράχηλο (προκαρκινική αλλοίωση), η οποία συνήθως αντιμετωπίζεται με τοπικές επεμβάσεις (laser – loop).
Η διάγνωση γίνεται με το τεστ παπανικολάου (απλό test pap και thin prep), την κολποσκόπηση η οποία μπορεί να συνδυάζεται με βιοψία και τυποποίηση, η οποία ανιχνεύει τον τύπο του ιού που έχει προσβάλει τον οργανισμό.
Οι τύποι του HPV διαχωρίζονται: σε χαμηλού κινδύνου (6, 11 κ.λ.π.) και προκαλούν οξυτενή κονδυλώματα υποκλινικές αλλοιώσεις που συνήθως υποχωρούν και δεν εξελίσσονται σε καρκινικές σε υψηλού κινδύνου (16, 18 κ.λ.π.) και προκαλούν υποκλινικές αλλοιώσεις που συνήθως υποχωρούν. Υπάρχει μικρή πιθανότητα να εξελιχθούν σε προκαρκινική αλλοίωση και διηθητικό καρκίνο.
Πρόληψη HPV λοίμωξης:
- Πρωτογενής: εμβόλια, προφυλακτικό.
- Δευτερογενής: test pap, κολποσκόπση, HPV-DNA test.
Θεραπεία HPV λοίμωξης
- Σε οξυτενή κονδυλώματα συστήνεται καυτηριασμός ή και επάληψη της περιοχής με ειδικές αλοιφές ή κρέμες τόσο για την εξαφάνιση των οξυτενών κονδυλωμάτων όσο και για την πρόληψη των υποτροπών.
- Σε χαμηλού βαθμού αλλοιώσεις και σε γυναίκες ηλικίας μικρότερες των 35 ετών συνιστάται παρακολούθηση ανά 6 μήνες μέχρι την παρέλευση 2 ετών. Αν οι βλάβες μετά την παρέλευση 2 ετών δεν υποχωρήσουν τότε θα σκεφτούμε την αντιμετώπιση με τοπικές μικροεπεμβάσεις (laser – loop).
- Σε γυναίκες μικρότερες των 35 ετών με υψηλού βαθμού βλάβες πρέπει να γίνει αντιμετώπιση πάλι με τις πιο πάνω επεμβάσεις. Σε γυναίκες, μεγαλύτερες των 35 ετών είτε φέρουν χαμηλού είτε υψηλού βαθμού βλάβες προχωράμε σε άμεση αντιμετώπιση, διότι έχει φανεί στατιστικά ότι οι βλάβες δεν υποχωρούν από μόνες τους και έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να μεταπέσουν σε υψηλού βαθμού βλάβες ή σε καρκινωματώδης αλοοιώσεις.
Τέλος, θα λέγαμε ότι σήμερα θεωρείται αμέλεια μια γυναίκα να αφήσει τον εαυτό της να πάθει καρκίνο του τραχήλου διότι όπως είπαμε ο καρκίνος του τραχήλου δεν είναι κληρονομικός αλλά επίκτητος και προκαλείται από τους ιούς των κονδυλωμάτων οι οποίοι όπως και οι βλάβες τους ανιχνεύονται πρώιμα και θεραπεύονται με πολύ απλές αλλά αποτελεσματικές μικροεπεμβάσεις.