Τοξόπλασμα και κύηση
11 Απριλίου, 2016Εγκυμοσύνη Κύηση & Τοκετός
H συγγενής τοξοπλάσμωση είναι λοίμωξη που προκαλείται ενδομήτρια ή κατά τη γέννηση από το παράσιτο Toxoplasma gondii. Ο έλεγχος για τοξόπλασμα πρέπει να γίνεται και στα τρία τρίμηνα της κύησης. Μπορεί να γίνει μετάδοση διαπλακουντιακά από τη μητέρα στο έμβρυο.
Η μετάδοση γίνεται:
- από βρώση όχι καλά ψημένου κρέατος.
- από καπνιστά και παστά είδη αλλαντικών και ψαριών.
- επαφή με κόπρανα από γάτες , σκύλους.
- από λαχανικά που έχουν επιμολυνθεί.
Για την πρόληψη συνιστούμε καλά μαγειρεμένα τα κρέατα, επιμελώς πλυμένα τα φρούτα και λαχανικά, καλό πλύσιμο χεριών όταν πιάνετε ωμό κρέας, φρούτα, λαχανικά και μην ταΐζετε τις γάτες με ωμό κρέας. Για να καταστραφεί το πρωτόζωο του τοξοπλάσματος πρέπει να βράσουμε το κρέας ή τα λαχανικά σε θερμοκρασία μεγαλύτερη από 65oC.
Συμπτώματα:
- Συνήθως είναι ασυμπτωματική 90%.
- Μπορεί να μιμηθεί μια γριπώδη συνδρομή ή λοιμώδη μονοπυρήνωση.
- Μπορεί να προκαλέσει αυτόματη αποβολή στο α’ τρίμηνο.
Διάγνωση:
- Αντισώματα IgG, IgM
IgG αντίσωμα: Είναι θετικό μετά από 2-3 εβδομάδες από τη μόλυνση και παραμένουν θετικά εφ’ όρου ζωής. Αν αυξηθεί ο τίτλος σε 2 εβδομάδες, δηλώνει πιθανή πρόσφατη μόλυνση.
IgM αντίσωμα: Είναι θετικό από πρόσφατη μόλυνση. Αρνητικοποιείται σε 4 εβδομάδες από τη μόλυνση.
- Ανίχνευση με PCR του τοξοπλάσματος
Θετικό DNA: ενεργός λοίμωξη
Αρνητικό DNA: μη ενεργός λοίμωξη.
- Ευρήματα στο έμβρυο που έχει προσβληθεί μικροκεφαλία, υδροκεφαλία, καθυστέρηση ανάπτυξης, καταρράκτης, μικροφθαλμία, χοριαμφιβληστροειδοπάθεια, οπτική ατροφία, ενδομήτριος θάνατος, ίκτερος, θρομβοκυτταροπενία, ενδοκρανιακές ασβεστώσεις.
Τρίμηνα κύησης και ενημέρωση
Στο α΄τρίμηνο γίνεται ενημέρωση γονέων για πιθανότητα διακοπής της κύησης με ενεργό νόσηση μητέρας. Το 15-30% των εμβρύων προσβάλλονται. 12% θα πεθάνουν. Από τα ζωντανά 80% παρουσιάζουν οπτικές διαταραχές, 85% διανοητική καθυστέρηση, 20% υδροκεφαλία και μικροκεφαλία.
Στο β’ τρίμηνο προσβάλλονται το 25-35% των εμβρύων.
Στο γ’ τρίμηνο το 60% των εμβρύων προσβάλλονται. Η μολύνση του εμβρύου συμβαίνει στον τοκετό. Επιβάλλεται η θεραπεία. Στις κυήσεις που έχουν λοίμωξη το 20% των εμβρύων θα παρουσιάσουν εκδηλώσεις συγγενούς λοίμωξης στο πρώτο έτος ηλικίας.
Θεραπεία:
Σπυραμυκίνη, πυριμεθαμίνη και σουλφαδιαδίνη. Όχι χρήση πυριμεθαμίνης στο Ά τρίμηνο και όχι χρήση σουλφαδιαδίνης στο Γ’ τρίμηνο (ίκτερος).