Μητρορραγία

Ονομάζεται η αιμορραγία στην κοιλότητα της μήτρας. Οι 3 τύποι παθολογικής μητρορραγίας είναι :
- η ιδιοπαθής μητρορραγία (αιμορραγική μητροπάθεια) που εμφανίζεται σε νόσο της πυέλου, της μήτρας ή του τραχήλου.
- η αιμορραγία που εμφανίζεται στη διάρκεια του τοκετού και
- η αιμορραγία της λοχείας που εμφανίζεται αμέσως μετά το τρίτο στάδιο του τοκετού. Η τελευταία μπορεί να οφείλεται σε ρήξεις ή χάλαση της μήτρας, αιμάτωμα ή κατακράτηση προϊόντων της σύλληψης που περιλαμβάνουν τον πλακούντα ή τμήματα μεμβρανών.
Μερικά από τα αίτια είναι:
- Ορισµένες παθήσεις του ήπατος µπορεί να προκαλέσουν δυσκρασίες στο αίµα (π.χ. µείωση των λευκών αιµοσφαιρίων και των αιµοπεταλίων κ.ά.) καθώς και διαταραχές πήξεως, µε αποτέλεσµα κάποιες γυναίκες να αιµορραγούν.
- Λήψη αντιπηκτικής αγωγής για καρδιαγγειακές παθήσεις, βαλβιδοπάθειες κ.ά.
- Παθήσεις του θυρεοειδούς και γενικότερα των ενδοκρινών αδένων, οι οποίες πολύ συχνά προκαλούν διαταραχές της εµµήνου ρύσης.
- Οργανικές αιτίες όπως είναι οι ενδοµητρικοί ή τραχηλικοί πολύποδες, τα ινοµυώµατα, η αδενοµύωση, η ενδοµήτρια υπερπλασία και επιπλοκές κύησης.
- Εξωγενείς παράγοντες όπως η εξωγενής λήψη ορµονών και η χρήση ενδοµητρικών σπειραµάτων (ιδιαίτερα τους 2-3 πρώτους µήνες της εισαγωγής).
- Ορµονικές αιτίες , οι οποίες είναι οι πιο συχνές αιτίες µητρορραγίας στις έφηβες και στις γυναίκες άνω των 40 ετών. Πρόκειται για διαταραχή του άξονα (υποθάλαµος, υπόφυση, ωοθήκες, ενδοµήτριο) που ρυθµίζει τη λειτουργία των ορµονών, η οποία µπορεί να οφείλεται σε διάφορες αιτίες, ακόµη και σε στρες και εξαντλητικές δίαιτες.
- Κακοήθειες όπως είναι οι κακοήθεις όγκοι του ενδοµητρίου, ο καρκίνος του τραχήλου, αλλά και κάποιοι όγκοι των ωοθηκών και σπανιότερα των σαλπιγγών.
Οι νέες γυναίκες αφού περάσουν λίγα χρόνια από την πρώτη περίοδό τους δεν θεραπεύονται εκτός αν τα συμπτώματα είναι πολύ σοβαρά, όπως η βαριά απώλεια αίματος και η αναιμία. Σε αυτές που τα συμπτώματα είναι πιο έντονα στόχος της θεραπείας είναι να ελεγχθεί ο εμμηνορροϊκός κύκλος τους. Τα αντισυλληπτικά χάπια ή η θεραπεία με προγεστερόνη χρησιμοποιούνται συχνά για αυτό. Οι γυναίκες με αναιμία μπορούν να πάρουν συμπληρώματα σιδήρου. Όσες θέλουν να μείνουν έγκυες μπορούν να πάρουν φάρμακα για να υποκινήσουν την ωογένεση.
Οι γυναίκες των οποίων τα συμπτώματα είναι σοβαρά και ανθεκτικά στην θεραπεία μπορεί να χρειαστούν τις χειρουργικές θεραπείες συμπεριλαμβανομένου: Απόξεση του ενδομητρίου, Υστερεκτομία (αφαιρεση της μήτρας).
Οι ηλικιωμένες γυναίκες που είναι κοντά στην εμμηνόπαυση μπορούν να λάβουν τις ορμόνες ή να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση για απαλλαγούν από τα συμπτώματα.